آسیب‌های ناشی از تصادفات جاده‌ای یکی از علت‌های مهم مرگ و میر در ایران به شمار می‌رود. بنابراین در برنامه‌های توسعه جمهوری اسلامی ایران اهمیت این موضوع مورد توجه قرار گرفته و از دستگاه‌های مربوطه خواسته شده تا در جهت کاهش تلفات و حوادث جاده‌ای اقدامات لازم صورت گیرد. بر این اساس دولت مکلف است تا ساز و کارهای لازم برای کاهش تلفات حوادث رانندگی را در دستور کار خود قرار دهد. لازمه دستیابی به این هدف، داشتن آمارهای صحیح و بهنگام است تا بر اساس این آمارها وضعیت موجود بررسی و اقدامات لازم صورت گیرد. این گزارش برپایه تکالیف مندرج در بند "ج" ماده 30 احکام دائمی تدوین شده است.

   در این گزارش آمده است:

• تصادف بايستي در جاده يا حريم قانوني جاده اتفاق افتاده باشد. مواردي كه علت بروز حادثه خارج از اراده راننده و سه عامل: وسيله نقليه، جاده و انسان باشد مشمول اين تعريف نمي­ گردد. مانند: حوادث ناشي از رانش زمين، ريزش كوه، ريزش بهمن، سيل، زلزله، انفجار و حريق.

• تلفات حوادث رانندگی، فقط شامل کشته شدگان ناشی از حوادث رانندگی است و مجروحان و مصدومان را شامل نمی‌شود. در جمع­ آوري اطلاعات، منظور از كشته، افرادي مي­ باشند كه بر اثر تصادف فوراً يا طي 30 روز بعد از تصادف فوت نمايند.

• منظور از خودرو، کلیه وسایل نقلیه جاده‌ای (اعم از سواری، مینی‌بوس، اتوبوس، وانت، کامیون و موتورسیکلت) است.

• منظور از کاهش 31%  ماده 108 قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران، کاهش نسبی میزان تلفات جاده‌ای در هر 10000 خودرو در انتهای برنامه ششم ( انتهای سال 1400 ) نسبت به سال ماقبل برنامه ششم (انتهای سال 1395) است.

• برای پایش میزان تلفات جاده‌ای، اطلاعات پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا، سازمان پزشکی قانونی کشور و اطلاعات جمعیتی مرکز آمار ایران جمع‌آوری و لحاظ شده است.

• روند تلفات جاده‌ای طی سال‌های 1392 لغایت 1399 مورد بررسی قرار گرفته و امیدواریم مورد بهره‌برداری کاربران آمار قرار گیرد.

• با توجه به مطالب فوق و بر اساس اطلاعات پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا و سازمان پزشکی قانونی کشور، روند آمار تلفات جاده‌ای در سال‌های 1396، 1397 ، 1398 و 1399 کاهشی بوده به طوری‌که این کاهش در سال چهارم برنامه (سال 1399)، بر اساس آمار پلیس راهنمایی و رانندگی، 21.4 درصد و بر اساس آمار پزشکی قانونی 16.7 درصد بوده اما روند این کاهش با میزان کاهش لحاظ شده در ماده 108 قانون برنامه ششم (31%)، فاصله قابل ملاحظه‌ای دارد. ضمنا" سهمی از این کاهش 16.7 درصدی در سال چهارم برنامه، تحت تاثیر شیوع بیماری کرونا و محدودیت‌های موجود در سفرها نیز بوده است. بنابراین برای تحقق رسیدن به کاهش 31% می‌بایست سازمان‌های متولی، اهتمام بیشتری داشته و موانع پیش روی این کاهش را بردارند.
• این گزارش به پیوست می باشد .