تاثیر اشتغال با طلاق از دو جهت قابل بحث است. برخی از زنان پس از استقلال اقتصادی، نه تنها از این فرصت در جهت حفظ وحدت و قوام و اعتلای خانواده‌ها استفاده نکرده، بلکه متاسفانه در پاره‌ای از موارد این استقلال به صورت محرکی برای گسیختن پیوند زناشویی درآمده است و در بسیاری از موارد نیز زنان پس از رخداد طلاق به اشتغال روی آورده‌اند. در نتیجه غالبا میان اشتغال زنان و طلاق ارتباط وجود دارد. هر چند این موضوع نیازمند بررسی های دقیق‌تری است، به طوری که به اعتقاد برخی از پژوهشگران، اشتغال زنان در شرایط دشوار و طاقت فرسای زندگی، می‌تواند کمک اقتصادی برای خانواده باشد و از بروز میزان قابل توجه‌ای از مشکلات و نابسامانی‌های خانواده جلوگیری کند. از سوی دیگر برخی معتقدند که اشتغال و صرف وقت و انرژی زن در راستای انجام وظایف شغلی و استقلال اقتصادی عامل موثری جهت درخواست طلاق از سوی زنان است که در مجموع این نظریات، نیازمند مطالعات عمیق می باشد.

در فاصله‌ی این10سال جمعیت مردان و زنان10ساله و بیشتر به ترتیب 3318342 و 3580900 نفر افزایش پیدا کرده است این در حالی است که جمعیت مردان بی‌همسر به علت طلاق طی این 10سال 259297 نفر و برای زنان 460494 نفر افزایش پیدا کرده است. در هر دو سرشماری، سهم مردان بی‌همسر به دلیل طلاق از کل جمعیت بی‌همسر به دلیل طلاق 36 درصد و سهم زنان بی‌همسر به دلیل طلاق از کل جمعیت بی‌همسر به دلیل طلاق 64 درصد بوده است و در هر دو سرشماری، همواره سهم زنان بی‌همسر به دلیل طلاق بیشتر بوده است و نسبت جمعیت زنان بدون همسر به دلیل طلاق 1.8 برابرجمعیت مردان بدون همسر به دلیل طلاق بوده و هر دو نسبت مردان و زنان بدون همسر به دلیل طلاق در سال 95 نسبت به سال 85 ،2.4 برابر افزایش پیدا کرده است.

مقایسه مردان و زنان حداقل یکبار ازدواج کرده در سال 95، نشان می‌دهد که مردان و زنان دارای همسر در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری بوده است. همانند سال 85 بی‌همسر به دلیل فوت در هر دو جنس در مناطق روستایی بیشتر از شهری و بی‌همسر به دلیل طلاق همسر در هر دو جنس در مناطق شهری بیشتر از روستایی بوده‌است.

بررسی سهم زنان مطلقه به تفکیک سن در سال 95، نشان می‌دهد که گروه سنی 34‏-30 با 18درصد بیشترین سهم جمعیت زنان بی همسر به علت طلاق را دارا می‌باشد. در مناطق شهری و روستایی کشور هم بیشترین سهم زنان مطلقه مربوط به گروه سنی 34‏-30 ساله است.در سال 1395 هم‌مانند سال 1385 بیش از 50 درصد زنان مطلقه در گروه سنی 39‏-35 ساله و کمتر از آن قرار دارند.

در سال 85 ، از کل جمعیت زنان 10ساله و بیشتر 252288 نفر زنان بی‌همسر به دلیل طلاق می باشند که 33درصد فعال، 66.3 درصد غیرفعال و 0.7 درصد وضع فعالیت خود را اظهار نکرده‌اند.

همچنین در سال 1395، از کل جمعیت زنان 10ساله و بیشتر کشور 712782 نفر زنان بی‌همسر به دلیل طلاق می‌باشند که 33.4 درصد فعال،  66.5 درصد غیرفعال و0.1 درصد وضع فعالیت خود را اظهار نکرده‌اند.

مقایسه زنان بی‌همسر به دلیل طلاق از نظر وضع فعالیت در سال 95 نسبت به 85 نشان دهنده کاهش 1.6 درصدی زنان مطلقه شاغل و افزایش 1.9 درصدی زنان بیکار است. در بین جمعیت غیرفعال، درصد زنان مطلقه محصل با 1.1درصد و خانه دار 13.2 درصد افزایش نسبت به سال 1385 همراه بوده است.و همچنین زنان مطلقه دارای درآمد بدون کار 10 درصد کاهش داشته است.

در مناطق شهری در هردو سرشماری، بیشترین نسبت زنان مطلقه در جمعیت فعال مربوط به زنان مطلقه شاغل بوده هرچند که نسبت به سال 1385، 3 درصد کاهش پیدا کرده است. در جمعیت غیرفعال، زنان مطلقه خانه‌دار درصدی بالایی را به خود اختصاص داده است این رقم در سال 95، حدوداً با  13 درصد افزایش همراه بوده است.

در سال 85 از کل زنان 10 ساله و بیشتر بی‌همسر به دلیل طلاق در مناطق روستایی کشور، 22درصد فعال 77درصد غیرفعال بوده‌اند. این ارقام در سال 1395، به ترتیب  23 و 76 درصد می‌باشد.

بررسی  ازدواج و طلاق ثبت شده در سازمان ثبت احوال کشور طی سال های 85 تا 95 نشان می‌دهد تعداد ازدواج‌های ثبت شده از سال 90 تا 94 روند نزولی و در سال 95 مجددا روند افزایشی داشته ‌است. این درحالی است که تعداد طلاق‌های ثبت شده با شیبی ملایم روند افزایشی داشته ‌است...

برای مشاهده متن کامل  این گزارش به فایل پیوست مراجعه کنید.