تاریخ انتشار: 29 بهمن 1398
بازدید: 1760
دسته‌بندی: تحلیل و یادداشت
بررسی الگوهای سنی ازدواج بر اساس داده‌های سرشماری و ثبتی طی سال‌های 95‏-1385

بررسی الگوهای سنی ازدواج بر اساس داده‌های سرشماری و ثبتی طی سال‌های 95‏-1385

بالا رفتن سن ازدواج، یکی از پدیده‌های مهم در تغییرات جمعیتی است که طی دو قرن اخیر ابتدا جوامع اروپایی و سپس کشورهای درحال‌توسعه با آن روبه‌رو بوده‌اند. این موضوع از جهات مختلف اهمیت دارد چراکه با تأخیر افتادن ازدواج، نه‌فقط ناهنجاری‌های اجتماعی افزایش پیدا می‌کند بلکه الگوی زادوولد و ساختار جمعیت نیز دچار دگرگونی می‌شود. عوامل مختلفی بر بالا رفتن سن ازدواج تأثیر می‌گذارند که ازجمله آن‌ها می‌توان به صنعتی شدن جوامع و مشارکت بیشتر زنان در نیروی کار، بالا رفتن سطح تحصیلات زنان و موقعیت‌های اجتماعی آنان و تغییر نگرش آنان به مقوله ازدواج و درنتیجه بیشتر شدن انتظارات آنان برای ازدواج با همسری مناسب اشاره نمود.

بررسی الگوی سنی افراد دارای همسر به تفکیک جنس در این سرشماری‌ها نشان می‌دهد، الگوی سنی دو جنس تفاوت‌هایی دارد برای مثال درصد زنان دارای همسر در سنین زیر 30 سال نسبت به مردان در همین سنین بیشتر بوده است وزنان زودتر ازدواج می‌کنند و از طرفی در سنین میان‌سالی (45 یا 50 سال به بالا) نیز به‌تدریج درصد مردان دارای همسر نسبت به زنان دارای همسر بیشتر می‌شود. تبیین جامعه‌شناسی این پدیده به رفتار متفاوت دو جنس پس از جدایی (براثر طلاق یا فوت همسر)، برمی‌گردد. بیشتر مردانی که در اثر فوت یا طلاق، بی‌همسر شده‌اند، مجدد ازدواج‌کرده‌اند. این در حالی است که زنان در سنین میان‌سالی به بالا، بعد از فوت یا طلاق، گرایش کمتری نسبت به ازدواج مجدد از خود نشان می‌دهند.

مقایسه میانگین سن ازدواج بین مناطق شهری و روستایی نشان می‌دهد همواره طی دوره موردبررسی، اختلاف سن در اولین ازدواج بین مردان وزنان در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی بوده است به‌گونه‌ای که در سال 1385 اختلاف میانگین سن در اولین ازدواج بین مردان وزنان در مناطق شهری 1.1 سال بیشتر از مناطق روستایی بوده است. در سال 1395 اختلاف سنی ازدواج بین مردان وزنان در مناطق روستایی 0.1 سال بیشتر از مناطق شهری بوده است. در مجموع در سال‌های اخیر شاهد همگرایی الگوی سنی ازدواج در مناطق شهری و روستایی هستیم ولی هنوز اختلاف معنی‌داری بین زن و مرد وجود دارد

بررسی سن زوج و زوجه در سه مقطع زمانی 1385، 1390 و 1395 نشان می‌دهد در سال‌های 1385 و 1390 بیشترین فراوانی ازدواج هم برای زنان و هم برای مردان در گروه سنی 24‏-20 ساله بوده است. در سال 1395 نیز بیشترین فراوانی ازدواج زنان برای گروه سنی 24‏-20 ساله و برای مردان گروه سنی 29‏-25 ساله بوده است که با میانگین سن در اولین ازدواج حاصل از نتایج سرشماری مطابقت دارد.

سهم ازدواج زیر 15 سال در سه مقطع  1385، 1390 و 1395 در هر دوره به ترتیب 4.4 ، 4.6 و 5.6 درصد بوده است. در هر سه مقطع زمانی بالای 95 درصد این ازدواج‌ها برای دختران بوده است.

برای مشاهده متن کامل تحلیل به فایل پیوست مراجعه کنید. 

اشتراک گذاری
تصاویر
فایل های پیوستی
ثبت امتیاز
امتیاز: Article Rating

جستجوی مطلب

گروه اخبار

Skip Navigation Links.

آرشیو زمانی

Skip Navigation Links.