طرح آمارگیری هزینه ودرامد خانوار با قدمتی 50 ساله از مهم‌ترین طرح­های آماری مركز آمار ایران است. هدف كلی این طرح، برآورد متوسط هزینه‌ها و درامد یك خانوار شهری و یک خانوار روستایی در سطح کشور و استان‌ها است. در سال 1400 تعداد خانوارهای آمارگیری شده در این طرح 19618 خانوار نمونه در نقاط شهری و 18370 خانوار نمونه در نقاط روستایی كشور بوده است.

-  متوسط هزینه‌ی كل خالص سالانه‌ی یك خانوار شهری 925,017 هزار ریال بوده است كه نسبت به رقم مشابه در سال قبل 49 درصد افزایش نشان می دهد. از هزینه‌ كل سالانه‌ی خانوار شهری 246,537 هزار ریال با سهم 27 درصد مربوط به هزینه‌های خوراكی و دخانی و 678,480 هزار ریال با سهم 73 درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراكی بوده است. در بین هزینه‌‌های خوراكی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه‌ گوشت با سهم 21 درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراكی بیشترین سهم با 49 درصد مربوط به هزینه مسكن، سوخت و روشنایی بوده است.

-  متوسط درامد اظهار شده‌ سالانه‌ یك خانوار شهری 1,124,217 هزار ریال بوده است كه نسبت به سال قبل، 51 درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال 1400 رشد متوسط درامد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه كل سالانه است. منابع تامین درامد خانوارهای شهری نشان می­دهد كه 32.6درصد درامد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 5/16درصد از مشاغل آزاد كشاورزی و غیركشاورزی و 9/50 درصد از محل درامدهای متفرقه خانوار تأمین شده است.

- متوسط هزینه‌ كل خالص سالانه‌ یك خانوار روستایی 519,119 هزار ریال بوده است كه  نسبت به سال قبل 52.4 درصد افزایش نشان می‌دهد. از هزینه‌ كل سالانه‌ خانوار روستای 207,034 هزار ریال با سهم 40 درصد مربوط به هزینه‌های خوراكی و دخانی 312,085 هزار ریال با سهم 60 درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراكی بوده است. در بین هزینه‌های خوراكی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه‌ آرد، رشته، غلات، نان و فرآوردهای آن با 22.0 درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراكی، بیشترین سهم با 31.0 درصد مربوط به مسكن، سوخت و روشنایی بوده است.