مقدمه
     به طور کلی هر تصادفی که صورت می‌گیرد بر اثر ۴ عامل انسان، جاده، وسیله نقلیه و محیط است. بر مبنای آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) درخصوص تصادفات جاده‌ای در سال ۲۰۱۸، هر ۲۴ ثانیه یک نفر در جاده‌های جهان کشته می‌شود. بر اساس همین آمار، حوادث جاده‌ای، هشتمین علت اصلی مرگ و میر مردم در تمامی سنین و اولین علت اصلی مرگ و میر برای گروه سنی 5 تا 29 سال است. بیش از نیمی از مرگ و میرهای جاده‌ای در میان عابرین پیاده، دوچرخه سواران و موتور سیکلت سواران هستند که در بسیاری از کشورها در طراحی سیستم‌های ترافیکی جاده‌ای اغلب نادیده گرفته می‌شود. آسیب‌های ناشی از تصادفات جاده‌ای یکی از پنج علت مهم مرگ و میر در ایران به شمار می‌رود. بنابراین در برنامه‌های توسعه جمهوری اسلامی ایران اهمیت این موضوع مورد توجه قرار گرفته و از دستگاه‌های مربوطه خواسته شده تا در جهت کاهش تلفات و حوادث جاده‌ای اقدامات لازم صورت گیرد. بر این اساس دولت مکلف است تا ساز و کارهای لازم برای کاهش تلفات حوادث رانندگی را در دستور کار خود قرار دهد. لازمه دستیابی به این هدف، داشتن آمارهای صحیح و بهنگام است تا بر اساس این آمارها وضعیت موجود بررسی و اقدامات لازم صورت گیرد. این گزارش برپایه تکالیف مندرج در بند "ج" ماده 30 احکام دائمی تدوین شده است. در این گزارش ضمن ارائه آمارهای موجود در دستگاه‌های متولی، روند تلفات جاده‌ای طی سال‌های 1392 لغایت 1401 مورد بررسی قرار می‌گیرد و امیدواریم که مورد بهره‌برداری کاربران آمار قرار گیرد.

برای مشاهده متن کامل به فایل پیوست مراجعه کنید.