در طی سالیان گذشته همواره اقتصاددانان و سایر متخصص‌های علوم خصوصا علوم انسانی برای تحلیل داده‌ها و اطلاعات در دسترس علاقه‌مند به سرانه کردن و تبدیل داده‌های جمعی به داده‌های تکی و فردی بوده‌اند. ساده‌ترین روش برای سرانه کردن اطلاعات جمعی که تقریباً مورد استفاده عموم محققان است روش مستقیم سرانه کردن است که ممکن است استفاده از آن در برخی از موقعیت‌ها سبب گمراه شدن و منتج به استخراج نتایج نادرست از اطلاعات در اختیار باشد.
پژوهشکده‌ی آمار با توجه به رسالت خود در زمینه اجرای طرح‌های پژوهشی مورد نیاز نظام آماری کشور، اجرای طرح پژوهشی «رابطه بین اندازه خانوار و درآمد خانوار» را در دستور کار خود قرار داد و نتایج مربوط به این مطالعه را منتشر کرده است. در این مطالعه در نخستین قسمت روش‌های مختلف سرانه کردن اطلاعات جمعی اقتصادی با تمرکز بر اطلاعات هزینه و درآمد خانوار مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته‌ و در قسمت دوم مطالعه به بررسی رابطه بین اندازه خانوار و درآمد آن‌ها پرداخته شده است که نتایج کلی این مطالعه به قرار زیر است:
روش‌های مختلف سرانه کردن درآمد خانوارها نتایج متفاوتی را در رابطه با مرتب کردن و یا گروه‌بندی خانوارها بر اساس سطح درآمد یا سطح رفاه بدست می‌دهند که می‌تواند منجر به نتیجه‌گیری‌های اشتباه شود.
در بین روش‌های مختلف سرانه کردن درآمد، بر اساس روش ریشه اندازه خانوار بهتر از سایر روش‌ها می‌توان خانوارها را با توجه به سطح درآمد یا سطح رفاه مرتب کرد.
برای سرانه کردن درآمد خانوارها نامناسب‌ترین روش تقسیم مستقیم درآمد خانوار بر اندازه خانوار است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که برای سرانه کردن درآمد خانوارها یا باید درآمد آن‌ها را بدون دخالت اندازه و بعدشان مرتب کرد و یا باید درآمد هر خانوار را بر ریشه دوم اندازه آن تقسیم کرد.
اندازه خانوار در گذشته اثر بیشتری در رفاه خانوارها داشته است. اما طی سال‌های اخیر این اثر به شدت كاهش یافته است. به گونه‌ای كه به غیر از اندازه خانوار 1، بقیه اندازه خانوارها رابطه معنی‌داری با قرار داشتن خانوار در دهك خاصی ندارند و همچنین می‌توان عدد 6 را به عنوان یك حد برای اندازه خانوار در نظر گرفت كه وضعیت رفاهی خانوارهایی با اندازه پایین‌تر از 6 نسبت به سایر خانوارها بهتر است.
فایل این طرح پژوهشی در بخش فروشگاه وب‌گاه پژوهشکده آمار ایران به نشانی www.srtc.ac.ir  قابل دسترسی است.