ترکیب اجتماعی جمعیت ایران، متشکل از سه جامعه شهری و روستایی و عشایری است. این جوامع از لحاظ اقتصادی و اجتماعی، تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند که باید در برنامه‌ریزی‌ها مد نظر قرار گیرد. جامعه عشایر کوچنده، جامعه‌ای است با ساختار ایلی که زندگی مردم آن مبتنی بر کوچ است و با توجه به شرایط اقلیمی و طبیعی با بهره‌برداری از منابع طبیعی برای دام‌های خود اتکای معاش آن‌ها بر پایه دامداری بنا شده است. این شیوه زندگی، از بهترین شیوه‌های تولید و بهره‌برداری از منابع طبیعی و ضامن حفظ محیط زیست و منابع پایه به شمار می‌آید. از آن‌جا که سهم قابل توجهی از گوشت قرمز کشور توسط این جامعه تولید می‌شود، داشتن اطلاعات به‌روز و باکیفیت برای سیاست‌گذاری در امر تولید و واردات و صادرات گوشت قرمز مهم است. مرکز آمار ایران با هدف تغییر رویکرد از روش‌های گردآوری آمار و اطلاعات از شیوه سنّتی به روش استفاده از داده‌های ثبتی، مطالعات اولیه در خصوص امکان گردآوری اطلاعات مورد نیاز از خانوارهای عشایر کوچنده کشور را با همکاری سازمان امور عشایر ایران انجام داد و پس از طراحی سامانه و ثبت اطلاعات، نهایتاً ثبت پایه جمعیت عشایر کوچنده کشور ایجاد شد.

 اطلاعات ارائه‌شده از ویژگی‌های اجتماعی عشایر کوچنده کشور که بدون اجرای طرح آماری و از طریق اتصال داده‌های سامانه مدیریت اطلاعات آماری سازمان امور عشایر ایران و پایگاه‌های اطلاعاتی دستگاه‌های اجرایی کشور با استفاده از کد ملی استخراج شده است، اطلاعات بیش تر از طریق فایل پیوست قابل دستیابی است.