در سال  1314 برای اولین بار در ایران آمارگیری از بودجه خانوار روستایی توسط بانك ملی ايران انجام شد و سپس در سال 1339 پس از تاسيس بانك مركزی ايران، آمارگيری از بودجه خانوار شهری به عهده بانك مركزی ايران گذاشته شد. در سال 1342 طرح آمارگيری از بودجه خانوار روستايی كشور در پاييز و زمستان توسط اداره كل آمارعمومی وزارت كشور به اجرا درآمد. در سال 1344 با تاسيس  مرکز آمار ایران وظيفه آمارگيری از بودجه خانوار‌های روستایی به عهده مركز آمار ايران  گذاشته شد.

در سال 1347 علاوه برآمارگيری بودجه خانوارهای روستايی، آمارگيری از بودجه خانوارهای شهری نيز هم زمان با مناطق روستايی انجام شد و درسال 1353 علاوه بر هزینه خانوارهای شهری و روستايی درامد خانوارها نیز جمع‌آوری شده است. در سال 1370 پرسشنامه شهری و روستایی طرح آمارگیری از هزینه و درامد خانوار شهری و روستایی یکسان سازی شد و در سال 1374 به دليل انتخاب اين سال به عنوان سال پايه  اقلام به صورت گسترده تر پوشش داده شد. علاوه بر آن، تعاريف و مفاهيم به كار رفته نيز مطابق با تعاريف SNA  تغییر یافت و استفاده از دهك‌های هزينه‌ای، دهك‎های درامدی و اطلاعات به صورت خالص و ناخالص آغاز شد.

در سال 1374 طرح آمارگیری از هزینه و درامد خانوارهای شهری و روستایی در سطح کل کشور و استان‌ها قابلیت ارایه پیدا کرد و در سال 1383 برای اولين بار پرسشنامه طرح، بر اساس طبقه بندی بين المللی COICOP برای مقایسه پذیری اقلام بین کشورها تهيه و اجرا شد.

* سال‌های اجرا نشده طرح آمارگیری از هزینه و درامد خانوارهای شهری: 1357،1355 و 1360

* سال‌های اجرا نشده طرح آمارگیری از هزینه و درامد خانوارهای روستایی: 1359 و 1360