در تقسیم ­بندی کلاسیک، ساختار کلی یک اقتصاد شامل بخش­های حقیقی کشاورزی، صنعت و خدمات است که در محاسبه تولید ناخالص داخلی (GDP) مدنظر قرار می­گیرد. تهیه شاخص قیمت برای هر یک از این بخش­ها به منظور ایجاد تمایز در تغییرات مقادیر اسمی از تغییرات مقادیر واقعی اهمیت ویژه­ای پیدا می­کند. شاخص قیمتی که برای بررسی روند تغییرات قیمت محصولات تولیدی در هر یک از این بخش­ها محاسبه و مورد استفاده قرار گیرد از نوع شاخص قیمت تولیدکننده می­باشد. مرکز آمار ایران شاخص قیمت تولیدکننده مربوط به بخش­های حقیقی اقتصاد، مطابق طبقه­بندی رشته فعالیت­های صنعتی ویرایش 3 (ISIC,3.1)، شامل "کشاورزی"، "معدن"، " صنعت (محصولات کارخانه­ای)"، " تولید برق"، بخش­های مختلف " خدمات" و همچنین شاخص قیمت تولیدکننده کل اقتصاد ایران را تولید می­کند.

شاخص قیمت تولیدکننده مانند شاخص قیمت مصرف‌کننده از جمله شاخص‌های قیمتی است که در بررسی روند سطح قیمت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و از معیارهای سنجش عملکرد اقتصادی دولت­ها بوده که از سطح عمومی قیمت‌ها محاسبه و منتشر می‌شود. از این رو، تأثیر قابل‌ توجهی بر تصمیم‌گیری صاحبان صنایع، سرمایه‌گذاران و حتی سیاستمداران خواهد داشت. هدف از محاسبه شاخص قیمت تولیدکننده، اندازه‌گیری تغییرات قیمت‌هایی است که تولیدکنندگان در ازای فروش کالاها و خدمات خود دریافت می‌کنند. به عبارت دیگر، می‌توان عنوان کرد که این شاخص، قیمت کالاها در کارخانه و مبداء تولید را در نظر می‌گیرد. در ادبیات اقتصادی از این شاخص به عنوان یک شاخص پیش‌نگر ((Leading Indicator یاد می‌شود؛ به این معنی که با بررسی این شاخص می‌توان از سطح تغییر قیمت‌ها در بازار کالا و خدمات مصرفی یا تورم اطلاع کسب کرد. به بیان دیگر، هر افزایش یا کاهش قیمت در شاخص قیمت تولیدکننده با وقفه زمانی در شاخص قیمت مصرف‌کننده نیز مشاهده می‌شود...

این مطلب  توسط روح الله نوروز كارشناس شاخص قیمت تولیدکننده بخش صنعت دفتر شاخص قیمت تهیه شده است . برای مشاهده مات كامل مطال به فایل پیوست مراجعه كنید.