آیا برای موازی كاری آماری در كشور دلایل منطقی وجود دارد؟
ـ آیا در دنیا، كشوری وجود دارد كه دو نرخ تورم یا رشد اقتصادی در جامعه انتشار دهد؟
ـ چرا گرایش‌های مسلط بر توسعه نظام آماری دنیا ، حذف موازی كاری را توصیه می‌كنند؟
ـ چرا نخبگان و صاحبنظران برای كارایی و اثر بخشی نظام آماری، موازی كاری در آمارها را صحیح نمی‌دانند؟
ـ آیا منطقی است، نهادی كه خود مسئول طراحی سیاست‌های پولی و ارزی و تنظیم برنامه‌ریزی آن می‌باشد خود نیز به تولید شاخص‌های مرتبط برای ارزیابی عملكرد و اجرای آن سیاست‌ها، اقدام كند؟
ـ آیا باید منابع بسیار محدود كشور (نیروی انسانی، بودجه، اعتبار و ...) در شرایط موجود برای تولید آمارهای موازی صرف شود، تا بی‌اعتمادی در جامعه ایجاد كنیم؟
ـ سرمایه‌گذاران خارجی و داخلی با آمارهای متعدد و موازی از یك موضوع، از شرایط اقتصادی كشور چه برداشتی خواهند كرد؟
ـ آیا هزینه‌های گزاف و متعدد باید صرف شود تا افكار عمومی فكر كند راستگویی در كارگزاران وجود ندارد و به سیاست‌های حكمرانی بی‌اعتماد شود؟
ـ آیا آمارهای موازی و متعدد، نظام تصمیم‌گیری و پژوهشی را سردرگم و تضعیف نخواهد كرد؟
ـ آیا با آمارهای موازی تضعیف سرمایه اجتماعی و ابهام در افكار عمومی جامعه ایجاد نمی‌شود؟
ـ اگر نتیجه موازی كاری در تولید نرخ تورم و رشد اقتصادی، اطلاعات آماری یکسان است، چرا اتلاف منابع؟ و اگر نیست آیا رویكردی عقلایی است؟
ـ آیا می‌توان پذیرفت كه در ماده 10 احكام دائمی برنامه‌های توسعه، قانون گذار با هدف رفع موازی‌كاری، مجوز هرگونه موازی كاری را در تولید آمارهای رسمی كشور صادر كرده است؟
ـ آیا در شرایطی كه به دلیل محدویت‌های بودجه، كمتر از 50 درصد آمارهای رسمی مورد نیاز سیاستگذاران و برنامه‌ریزان در سطح ملی و استانی و شهرستانی تولید می‌شود، تولید موازی برخی از آمارهای رسمی و نادیده گرفتن نیاز آماری دیگر، توجیه دارد؟