اشتغال و بیکاری از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی_اجتماعی در هر کشوری محسوب می شود که از یک‌سو نشان دهنده وضعیت رکود یا رونق اقتصادی و از سوی دیگر نشان دهنده میزان تحرک، پویایی و سلامت یا بیماری یک جامعه است و افزایش و كاهش هر كدام از آن‌ها به نوعی می‌تواند موجبات توسعه یافتگی و بالندگی یك كشور را در پی داشته باشد یا به‌عنوان تهدیدی برای مناسبات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی یك كشور محسوب شود.

در گزارش پیش‌روی سعی براین است كه با توجه به نتایج طرح آمارگیری نیروی كار به بررسی بازار كار ایران در تابستان سال جاری و مقایسه آن با فصل مشابه سال قبل به لحاظ جمعیتی، شاخص‌های بازار كار و آمارهای جریان پرداخته شود.

طرح آمارگیری نیروی كار مركز آمار ایران یك طرح نمونه‌گیری است كه در هر فصل با مراجعه به بیش از 60 هزار خانوار مناطق شهری و روستایی 31 استان اطلاعات بازار كار كشور را جمع‌آوری می‌كند و از طریق آن می توان تحركات بازار كار را رصد كرد و اثرات اتفاقات و جریانات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و... را در آن مشاهده كرد.

برخی از کارشناسان بازار کار پیش‌بینی كرده‌اند در سال ‌جاری، با شیوع بیماری كووید 19، در بازار کار مساله‌ای جدی به‌شکل افزایش شدید نرخ بیكاری و تعداد بیکاران بروز خواهد کرد. با بررسی نتایج طرح آمارگیری نیروی كار مشاهده می‌شود، درست است كه این اتفاق رخ نداده است ولی اگر به شاخص‌های جمعیت، جمعیت فعال و جمعیت غیرفعال دقت شود، مشخص می‌شود بازار کار ایران در وضعیت خاصی قرار گرفته‌است. این مساله به دلایل گوناگون، در نرخ بیکاری انعکاس نیافته؛ ولی در سایر شاخص‌ها به وضوح نمایان شده‌است. بعبارت دیگر در بررسی تاثیرات بیماری كووید 19 بر بازار كار كشورها ملاحظه می‌شود كه این بیماری (پاندومی) به نحو متفاوتی بر بازار كار كشورها تاثیر گذار بوده است، بدین صورت که در برخی كشورها نرخ بیكاری، در برخی دیگر نرخ مشاركت و در برخی سهم خروج از بازار كار را متاثر كرده است،كه این بستگی به ساختار اشتغال و اقتصاد كشورها دارد...

برای مشاهده متن کامل گزارش به فایل پیوست مراجعه کنید.